Bazen.

Yaşamımla ilgili sorumluluk almaktan kaçındığım zamanlar daha edilgen bir hal alabilirim. Birileri benim için benim sorularımı cevaplasın, birileri benim sorunlarımı çözsün.
Hiç bana sormasın, yormasın beni ama yapsın, tam da benim istediğim gibi.
Bu edilgen hal de beni dışsal araçlardan destek almaya itebilir. Gezegenlerin hareketlerine bakabilirim, “Ben söylemedim ama benim yerime Venüs bu işi halledecek diyebilirim.”.
Oturur, beklerim.
Peki yadırgar mıyım bu halimi ya da kızar mıyım kendime “Ne kadar pasif bi insanım, kendi hayatıma bile yön veremiyorum?” der miyim?
Asla!
Eğer şu anda ihtiyacım olan durmak ve biraz edilgen hissetmekse varsın öyle olayım, öyle hissedeyim. Yeter ki gelen ne ise kabul edip yanımda benimle birlikte durmasına izin verebileyim. Yanımda durmak isterse durur, misafir olur ya da “Ben alacağımı aldım gidiyorum.” derse müsaade ederim.
Hepsi kabulüm.